Κατηγορία: Μη κατηγοριοποιημένο

Απώλεια

Τοῖσι πολλοῖσιν ὑποτροπιάσασα ἡ νοῦσος αἰτίη ἀπωλείης ἐγένετο. (Ἱπποκράτους, Περὶ παθῶν 1.77 – 78). Πρώτος ο Ιποκράτης χρησιμοποίησε την έννοια της απώλειας που δηλώνει τον θάνατο από την αρρώστια που υποτροπίασε. Η λέξη απώλεια έχει μέσα το ρήμα όλλυμι ή ολύω, φονεύω αλλά και χάνω. «Απόλλυμαι» στη μέση φωνή που σημαίνει χάνομαι!

Μα για να χάσω κάτι πρέπει πρώτα να το είχα και να το γεύτηκα ολοκληρωτικά. Για να το είχα και να με πονάει η απώλεια του σημαίνει οτι το αγάπησα βαθειά. Μα για να έχω την ικανότητα να αγαπώ σημαίνει είμαι ζωντανός, άνθρωπος, θνητός, ικανός να συναισθανθώ και να αισθανθώ. Όσο πιο πολύ αγάπησα, συνδέθηκα, δόθηκα, τόσο πιο πολύ θα πονέσω. Το ένα είναι συνυφασμένο με το άλλο. Ο πόνος και η χαρά πάνε μαζί, ποτέ κανένα μόνο του. Μα πώς θα ζήσω θνητή ζωή αν δε πονέσω, πώς θα απολαύσω αν πρώτα δε γνωρίσω την έννοια του να χάνω. Θα πενθήσω όλες τις χαρές που έχασα αφού πρώτα τις γευτώ. Μα πώς θα τρέξω αν πρώτα δε πέσω να χτυπήσω. Μπορώ και να μπουσουλήσω για να φτάσω αλλά έτσι δε θα μάθω ποτέ να πετώ.

Όταν κάτι μας πονά, κοιτάμε πώς να απαλλαχτούμε γρήγορα από την αίσθηση του πόνου. Μα για να έρθει η επούλωση πρώτα πρέπει να πενθήσω. ‘Εχουμε την αίσθηση οτι θα κρατήσει ο πόνος για πάντα και θέλουμε αν είναι δυνατόν να τον κάνουμε να εξαφανιστεί. Παραβλέπουμε προς στιγμήν ότι  ο πόνος ο ίδιος μας καλεί να του επιτρέψουμε να βιωθεί και ‘κυλήσει’. Η απώλεια φέρνει το ράγισμα της ασφάλειας του κόσμου όπως τον νομίζαμε ως τότε. Το ορόσημο στο πένθος είναι η βαθειά συνειδητοποίηση ότι η ζωή μας δε θα ξαναείναι ίδια μετά το γεγονός της απώλειας. Θα χρειαστεί νέα διαπραγμάτευση αλλά και καινούρια νοηματοδότηση…

Συναισθήματα και πόνος

Η ζωή είναι απρόβλεπτη και θα υπάρχουν μέρες όπου θα υποφέρουμε και μέρες που θα γελάμε. Το να μην αποδεχόμαστε τη δυστηχία ή τον πόνο αντιστέκοντας στα δυσκολεμένα συναισθήματα προκαλεί περισσότερο πόνο παρά ανακουφίζει. “Σε ότι αντιστεκόμαστε, επιμένει”.
Αναγνωρίζοντας τον πόνο αφήνοντας τα συναισθήματα να κυλήσουν είναι το πρώτο βήμα. Οι μέρες της ζωής μας είναι όπως ο καιρός. Δεν μπορούμε να έχουμε έλεγχο στο τι καιρό θα κάνει αλλά το πώς θα νοιώσουμε απέναντι στις καιρικές συνθήκες έχει να κάνει με το νοήμα και τη σημασία που δίνουμε εμείς οι ίδιοι στον κάθε καιρό. Ο καιρός δεν είναι κακός ή καλός και όλες οι εποχές χρειάζονται εξίσου για να αναπτυχθεί και να ανθίσει η φύση, για να υπάρξει η ίδια η ζωή. Μια βροχερή μέρα μπορεί να είναι καταπληκτική αν έχεις βγει έξω να ψάξεις για σαλιγκάρια.
Επιτρέποντας στον εαυτό σου να νοιώσει όλων των ειδών τα συναισθήματα, δημιουργείς χώρο για επούλωση και αλλαγή. Σε διαφορετική περίπτωση, το να κουκουλώνεις και να αρνείσαι συναισθήματα εκείνα θα βρουν τρόπο να βγουν βίαια ή θα βράζουν μέσα σου κάνοντας να ψάξεις άλλες μεθόδους να δραπετεύσεισ από αυτά όπως είναι το αλκοόλ. Ο εαυτός είναι μοναδικός, προσπάθησε να τον αγκαλιάσεις όπως θα αγκάλιαζε μια μαμά το παιδί της. Δείχνοτας αυτοσυμπόνοια απελεθυερώνεσαι από ενοχές και θυμό αφήνοντας χώρο για σύνδεση.

Mind and Body

Should we always listen to our body? There is a famous saying ‘listen to your body, it knows best’. Is that the case always? What if someone told you, that is not your body who needs to be listened to? The body speaks for what the mind thinks or fears or chooses to suppress. So if for example, your mind does a thought that stresses you out, then your body instantly will try to adapt to the coming ‘threat’. That means the physiology of your body changes in order to ‘flight or fight’. Bumping heart, increased breath rhythm, sweaty palms, increased blood travels to leg muscles. The body system responds perfectly right in order to rescue you from the threat. You are so lucky having such a responding system. What if the mind gives the ‘threat’ signal too often to the body? Then the sympathetic nervous system gets excessively aroused. What happens next is several psychosomatic symptoms. Among them is the feeling of exhaustion. That is one of the cases that listening to your body and staying out of an exercise session ‘feeling too tired’ choosing to stay in bed to rest, will only feed the cycle of stress- > tensed body -> fear -> stress-> exhaustion.
Breaking the cycle by going for a walk or a training session, you balance your hormones and a signal back to your brain that there is no threat. Nourish your body as you have no other. It is your own and only home for your mind, soul and body.

Is stress an enemy?

What exactly stress is and what happens to our body. It is a mechanism from ancient times to prepare our bodies to survive from a threat. An area in our bodies to survive from a threat. An area in our brains called amygdala gives the signal (accelerate) to our nervous system to prepare different parts for fight or flight. This mechanism takes place even before we realize the thought if it. The breath becomes faster, glucose is released in the blood, heart beat increases to send more oxygen through blood, lungs hyperventilate.

Another center in our brains called hippocampus (the brake), in long-term anxiety, ‘’forgets to stop’’, as a result for the body being always in alert. It is as if a machine works at all times in maximum. This is when health issues start to appear, like cardiovascular or blood pressure problems, headaches, insomnia et.

However, If stress can be seen as a ‘friend’ instead of a toxic enemy, then it will work for your benefit and not against. One of the chemicals released in our bodies while stressed is cortisol. Cortisol has a normal physiological role, coordinating the metabolism with activity and sleep and helps us to adapt to stressors. We can never avoid an experience, but it is our responsibility to recover and re direct.

What is a Therapeutic Relationship

What is a Therapeutic Relationship

“A soul connection is a resonance between two people… a sacred alliance whose purpose is to help both partners discover and realize their deepest potentials. While a heart connection lets us appreciate those we love just as they are, a soul connection opens up a further dimension seeing and loving them for who they could be, and for who we could become under their influence’’ J. Welwood

A very well said quote from a psychotherapist and teacher that shows the importance of two directions relationship that as a goal is the inner enlightment and the self-awareness.

The therapeutic relationship is a unique bond of two minds and two souls and has a transformational power on the journey of self-understanding.

Everyone has a healing within themselves and during the journey of therapy, the exchange dance of back and forth, offers present-moment, conscious and unconscious feedback to each other.

Κατάθλιψη ή λύπη

Κατάθλιψη, μια λέξη που χρησιμοποιείται καθημερινά από πολύ κόσμο για να περιγράψει τη συναισθηματική του κατάσταση..’ο καιρός είναι χάλια…έχω πάθει κατάθλιψη..’

Τι σημαίνει όμως κλινικά αυτή η φράση..

Κατάθλιψη είναι νόσος, δεν είναι συναίσθημα όπως η λύπη ή στενοχώρια. Πόσο λάθος λοιπόν μπορεί να ακουστεί σε κάποιον που νοσεί κάτι τέτοιο..‘δεν υπάρχει λόγος να είσαι έτσι. Είσαι μια χαρά’! …Είναι σαν λέμε σε κάποιον που έχει άσθμα να αναπνεύσει καλά.

Στεναχωριόμαστε γιατί κάτι πήγε στραβά στη ζωή μας, στην καθημερινότητα μας και έχουμε ποικίλους τρόπους να το εκφράσουμε. Υπάρχει λόγος να το αιτιολογήσουμε και η διάρκεια του δε προκαλεί μακροχρόνια δυσλειτουργία.

Στην κατάθλιψη, μια χημική ουσία στον εγκέφαλο που ονομάζεται σεροτονίνη είναι μειωμένη, η οποία μπορεί μπορεί να οφείλεται σε γενετικούς παράγοντες και συνδυαζόμενα με περιβαλλοντικούς παράγοντες να εκφραστεί η κατάθλιψη. Όταν για μεγάλο διάστημα, πάνω από 2 εβδομάδες, το άτομο βιώνει ανορεξία, δυσκολία στην έλευση ύπνου, έλλειψη συγκέντρωσης, κοινωνική απόσυρση, μειωμένο ενδιαφέρον για πράγματα που κάποτε του προσέφεραν χαρά και άλλα, τότε μιλάμε για κατάθλιψη.
Έχει αποδειχθεί πως η φαρμακευτική αγωγή σε συνδυασμό με τη ψυχοθεραπεία συνήθως από τη τρίτη εβδομάδα η βελτίωση είναι σημαντικά αισθητή.
Ακολουθεί ένα βίντεο που περιγράφει την κατάθλιψη.

Παιδική Ψυχολογία

Η οικογένεια είναι ένα σύστημα ζωντανό. Τα μέλη της της οικογένειας αλληλεπιδρούν με το περιβάλλον αλλά και μεταξύ τους. Το κάθε μέλος αλληλεπιδρά επίσης με τα χαρακτηριστικά που αναγεννιούνται από τις ποικίλες αντιδράσεις. Όταν ένα μέλος της οικογένειας ‘νοσεί’, αυτόματα επιδρά και στα υπόλοιπα. Λέγοντας ‘νοσεί’, δεν εννοούμε απαραίτητα τη παθολογική/ψυχική ασθένεια αλλά οποιαδήποτε συμπεριφορά που προκαλεί δυσλειτουργία. Στη συνέχεια πολλές φορές όταν το άτομο είναι το παιδί, οι γονείς απευθύνονται σε επαγγελματία ψυχικής υγείας ζητώντας βοήθεια ή όχι. Αυτό που θα πρέπει να σημειωθεί είναι πως κρύβεται από πίσω ένα αρχικό σημείο που προκαλεί την αντίδραση. Όταν το παιδί για παράδειγμα έχει ανάρμοστη συμπεριφορά στο σχολείο, είναι γιατί εκφράζει ένα σύμπτωμα ως αντίδραση στους έντονους διαπληκτισμούς των γονέων. Ειδικά όταν το παιδί είναι μικρής ηλικίας όπου το ψυχοσυναισθηματικό του σύστημα δεν έχει πλήρως αναπτυχθεί και έχει τη τάση να είναι εγωκεντρικό, αισθάνεται πως για οτιδήποτε πηγαίνει λάθος στην οικογένεια, ευθύνεται το ίδιο. Απευθυνόμενη στους γονείς θα έλεγα πριν κρίνετε το παιδί σας για μια χ συμπεριφορά, προσπαθήστε να διαβάσετε πίσω από τις γραμμές και αναρωτηθείτε γιατί το κάνει αυτό.

Προσωπική Ανάπτυξη

Όλοι αναρωτιόμαστε και πασχίζουμε να βρούμε την ευτυχία. Δεκάδες άρθρα μας βομβαρδίζουν καθημερινά με συνταγές ευτυχίας. Τι είναι όμως πραγματικά η ευτυχία και πώς επιτυγχάνεται. Για τον κάθε ένα μας είναι προσωπική υπόθεση. Με βρίσκουν ενάντια όλες αυτές οι θεωρίες και οι λεζάντες περί ‘ευτυχισμένης ζωής΄. Δεν υπάρχει ευτυχισμένη ζωή, υπάρχει πληρότητα, ευγνωμοσύνη για όσα έχουμε, για την ίδια μας τη ζωή, υπάρχει καλλιέργεια του πνεύματος, τέρψη της ψυχής, μικρές στιγμές απόλαυσης που χωρίς τα ‘αρνητικά’ συναισθήματα δε θα μπορούσαμε να ξέρουμε τη διαφορά. Τα συναισθήματα της θλίψης, πόνου, θυμού, απογοήτευσης μας είναι όλα χρήσιμα και δε θα έπρεπε να προσπαθούμε να τα αποφεύγουμε. Μας προμηνύουν κάτι, μας βοηθούν να μάθουμε, να εκφραστούμε, να αναπτυχθούμε μέσω της ωρίμασης. Όταν τα ‘αρνητικά’ συναισθήματα δεν επιμένουν για μεγάλο χρονικό διάστημα και δεν επηρεάζουν τη καθημερινή μας λειτουργικότητα, τα χρειαζόμαστε. Είναι πολύ σημαντικό να τα αναγνωρίζουμε και να τα δεχόμαστε, να συμφιλιωθούμε μαζί τους και να τα δούμε ως μια ευκαιρία να επωφεληθούμε από αυτά.